Św. Bazyli urodził się około r. 329 w Cezarei Kapadockiej, w rodzinie wyjątkowo ubogaconej łaskami. W poczet świętych zaliczono jego babkę Makrynę, rodziców Bazylego i Emilię oraz braci Grzegorza z Nyssy i Piotra z Sebasty. Po studiach w Konstantynopolu i Atenach św. Bazyli prowadził życie mnisze w Poncie. Napisał Regułę, którą do naszych czasów zachowują mnisi Kościoła Wschodniego. W roku 370 został biskupem rodzinnego miasta i zwalczał herezję Ariusza. Napisał wiele dzieł teologicznych, między innymi świetny traktat o Duchu Świętym. Razem ze swoim bratem, św. Grzegorzem z Nyssy oraz swoim przyjacielem św. Grzegorzem z Nazjanzu przyczynił się do pognębienia herezji ariańskiej na Wschodzie. Zmarł w Cezarei w r. 379. Jest jednym z czterech wielkich Doktorów Kościoła Wschodniego.
